Met veel belangstelling deze, soms heftige, discussie gelezen en dacht dat het misschien wel aardig zou zijn om mijn ervaring hier te boekstaven.
Acht jaar geleden de hele zaak weggeopereerd en na ongeveer 1,5 jaar zoeken een stabiele Thyrax dosering gevonden: 300µg.
Verder probleemloos verder geleefd en dan bedoel ik, geen enkele wijziging in uithoudingsvermogen, leefwijze, e.d.
Afgelopen zomer de onaangekondigde, onverwachte en onbegeleide overgang naar de doordrukstrip ondergaan. In oktober jl., bij het jaarlijkse bezoek aan de internist het voorstel gekregen om de dosering te verlagen naar 250 µg. Een beetje om een voor mij niet helemaal duidelijke reden. Het was geloof ik om niet onnodig een te hoge dosering te gebruiken en ze noemde ook mijn "klacht" dat ik heel af en toe een heel lichte vorm van een opvlieger heb.
Na op de Radar-uitzending en op het bestaan van de SON te zijn gewezen, ben ik natuurlijk gaan nadenken.
En de uitkomst van dat denken is dat ik de afgelopen jaren en dus ook het afgelopen jaar 0,0 effecten heb gemerkt op enigerlei gebied.
N.b. Het bruine flesje goot ik altijd over in een handiger plastic containertje en de pillen in de doordrukstrip druk ik de avond voor het slapengaan uit op het nachtkastje voor een inname na het ontwaken.
