Verwerking

Hallo,

Even voorstellen. Ik ben Nadieh 26 jaar
en kom uit Schiedam.
In 2013 is er, na veel vervelende symptomen zoals lusteloosheid, depressieve gevoelens, flink in gewicht toegenomen en een flink opgezette keel, schildklierkanker bij mij geconstateerd.
Een enorme klap die ik ook heel snel moest vergeten, want ik moest meteen onder behandeling.
Na het volledig verwijderen van mijn schildklier waarvoor ik 5 dagen in het ziekenhuis heb moeten liggen, een jodiumkuur en verschillende medicijnen verder kwam daarna pas de echte klap!
Wat een enorme achtbaan waarin ik heb gezeten. En gewoon de realisatie dat er kanker in je lichaam heeft gezeten. Vreselijk!

Toch waren familieleden en vrienden hier vrij luchtig onder. Opmerkingen als; "wees blij dat het geen andere vorm van kanker was dan was je veel verder van huis" of "je schildklier is toch weg dan ben je toch beter"... gaven mij het gevoel dat ik er alleen voor stond en ook sta... Want tot op de dag van vandaag blijft het in mijn hoofd rondspoken; ik ben echt goed ziek geweest...
Het doet me pijn, vooral nu ik het weer opschrijf.

Ik zou via dit forum graag willen horen hoe andere mensen, die te kampen hebben gehad met schildklierkanker, dit hebben ervaren.

In mijn beleving is het zo dat je toch een stukje van je eigen lichaam hebt moeten inleveren en daarbij het je hele leven lang blijft achtervolgen omdat je toch onder controle blijft in het ziekenhuis en aan medicatie vastzit.

Ik heb de ondersteuning best gemist en hoop dat door middel van dit forum dat een beetje opgevuld kan worden!

Lieve groet,

Nadieh1988

Lieve Nadieh1988,

Dat is echt heftig wat je hebt meegemaakt! Soms kunnen mensen heel bot en onverschillig zijn, al is dat dan ook vaak onbedoeld, het komt tóch zo over. Ik heb gelukkig "alleen" hypothyreoïdie, dus wat dat betreft kan ik geen ervaringen met je delen. Ik moet nog beginnen met medicatie, want de diagnose is pas kortgeleden gesteld. Hoe is het nu met je instelling op de medicijnen? Is dat al goed? Ik heb begrepen dat wanneer je goed bent ingesteld, dat dan een fijn leven goed mogelijk is. Ook schijn je er in de loop der tijd steeds handiger in te worden om jezelf goed ingesteld te houden. Zo las ik dat er mensen zijn die bijvoorbeeld 's-zomers een wat lagere dosis gebruiken als 's-winters. Dat schijn je op een gegeven moment vanzelf aan te voelen. Feit blijft natuurlijk wel, dat je de rest van je leven aan de medicatie vast zit. Maar er zijn hoofdzakelijk alleen bijwerkingen als je niet goed bent ingesteld, anders is het middel gewoon een vervanging van je eigen schildklierhormoon.
Ik hoop dat er hier mensen zijn die evt. ervaringen met je willen delen!
Sterkte, en vergeet niet van het leven te genieten!

Liefs Dora

Hallo Nadieh,

Na enige twijfel of ik hierop zou reageren, doe ik het toch maar. Ik heb namelijk geen schildklierkanker, maar weet wel wat het is om kanker gehad te hebben en ook hoe het is om een orgaan te missen. Tijdens de grote schok die je hebt om het feit dat je kanker hebt, rol je onmiddellijk de medische molen in en raak je ook nog een orgaan kwijt met weer allerlei medische gevolgen van dien. Die gevolgen zijn vaak ook zwaar, daar moet je ook aan wennen. En dat naast de verwerking! En dat duurt heus wel even Nadieh. Jammer dat je omgeving zo reageert. Heb je geprobeerd er met ze over te praten? Het is namelijk echt niet niks wat je hebt meegemaakt, en dat op zo'n jonge leeftijd! En het is nog niet zo lang geleden begrijp ik. Niet iedereen is hetzelfde natuurlijk, maar bij mij heeft het echt wel een poos geduurd voor ik er goed mee om kon gaan. En af en toe komt het weer naar boven, zeker in de periode dat je voor controle moet. Feit is dat je niet meer de oude wordt, maar dat wil niet zeggen dat je niet weer gelukkig kunt worden. Dat kan namelijk wel Nadieh, een mens is als het er op aan komt echt veerkrachtig. Maar niet van de een op de andere dag. Ik weet niet hoe het lichamelijk met je gaat, of je al goed bent ingesteld, maar ik kan me voorstellen dat alles zwaarder is als je je lichamelijk niet goed voelt. Gun jezelf tijd, het is een cliché, maar het is wel waar! Ik wens je heel veel sterkte!
Groet, Joel

Dank jullie wel voor jullie mooie en vooral krachtige woorden! Dit doet mij goed.

Ik ben er zojuist achter gekomen dat er ook een boek is geschreven over schildklierkanker, door Anke van Haften "goede kanker bestaat niet".
Ik heb hem besteld en ben reuze benieuwd!

Op dit moment slik ik;
Euthyrox 125 mcg
Calci-Chew 1000 mg 2x daags
Dihydral 0,2 mg 2x daags

Deze dosering gaat tot nu toe goed. Maar, de calciumwaarde blijft bij mij erg schommelen, ben nu 3 maanden stabiel.
De reden waarvoor ik Calci-Chew en Dihydral slik is omdat de chirurg iets te rigoureus is geweest met het verwijderen van mijn schildklier, waardoor de bijschildklieren ook zijn verwijderd. Zonde, maar het is niet anders.

Aan het begin toen het nog allemaal "nieuw" was voor mijn omgeving werd er heelveel gepraat. Maar, met name over mij, niet met mij.
Het is voor mij gewoon heel duidelijk dat bepaalde mensen zich geen raad weten met dit soort situaties. Vooral in mijn leeftijdscategorie.
Daarom ben ik ook blij om te lezen dat het word opgemerkt dat ik nog best jong ben!

Ik ben altijd erg positief en lach veel weg, ben ook niet zo'n mondeling typetje. Schriftelijk daarentegen kan ik alles kwijt, ben daarom erg blij met het bestaan van dit forum!

Bedankt!

Liefs, Nadieh